Gerard van Egmond blikt terug op zestien jaar bestuur

Op 8 december kwam hij voor het laatst ‘in actie’ als voorzitter van de PR-commissie. Het officiële afscheid als bestuurslid en vicevoorzitter heeft dan al plaatsgevonden, tijdens de Algemene Leden Vergadering op 18 november in Soest. Tot zijn verrassing werd Gerard van Egmond bij die gelegenheid benoemd tot erelid van de vereniging. ‘Als ik naar de andere ereleden kijk, dan had ik dat niet verwacht. Dat heeft me wel geraakt. Ik ben heel blij dat ik mijn inzet heb kunnen plegen en dat ik gedurende vele jaren heb kunnen bijdragen aan de continuïteit van de vereniging.’

 We blikken terug, niet alleen op het afscheid, maar op de gehele periode dat Gerard van Egmond [61] zich voor de vereniging heeft ingezet. Van 1999 tot afgelopen november - precies zestien jaar - vertegenwoordigde hij de sectie vouwkartonnage binnen het verenigingsbestuur, eerst als algemeen bestuurslid, sinds 2003 als vicevoorzitter. In 2012 kwam daar het voorzitterschap van de PR-commissie bij.

Hoe ben je aan het eind van de vorige eeuw in het bestuur van Kartoflex terechtgekomen?
‘Mijn toenmalige bevriende concurrent en latere compagnon, directeur-eigenaar Vic Acket, vroeg of ik zijn taak in het bestuur van Kartoflex kon overnemen. Hij was destijds druk met de nieuwbouw van zijn bedrijf. Daarvoor zaten we samen in het bestuur van ECMA Nederland, samen met Pro Carton de voorloper van Vouwkarton Platform Nederland. Vic Acket vertegenwoordigde Acket, zelf was ik toen directeur-eigenaar van Miedema Cartonnage in Nieuwegein.’

Hoe kijk je terug op die tijd? In hoeverre heb je de vereniging afgelopen jaren zien veranderen? 
‘Door fusies, faillissementen, overnames en integraties is het ledenbestand iets teruggelopen. Dat geldt ook voor het commitment, in die zin dat de bereidheid en beschikbaarheid om actief deel te nemen en/of bij te dragen aan de vereniging, bijvoorbeeld door zitting te nemen in het bestuur of in een commissie, door de jaren heen is afgenomen.

Als gevolg van organisatiewijzigingen en druk op de agenda’s maken mensen minder gemakkelijk tijd daarvoor vrij. Natuurlijk spelen ook de moderne communicatiemiddelen daarbij een rol. Er zijn diverse manieren waarop je snel informatie kunt ophalen, denk aan internet en e-mail. Gevolg is wel dat het moeilijker is om nieuwe bestuurders te werven. Dat geldt in zijn algemeenheid, maar ook voor Kartoflex. Dat vind ik een serieus probleem. 

Zelf ben ik vanuit Miedema, en dat geldt ook voor Acket, altijd heel actief geweest. Als je je belangen vertegenwoordigd wilt zien, vind ik dat het ook een plicht is om een deel van je lidmaatschapsperiode actief te zijn voor de vereniging. Misschien heeft dat te maken met het familiebedrijf, dat je vanuit een soort maatschappelijke verantwoordelijkheid zowel de belangen van je bedrijf als van de branche probeert te behartigen.

Kartoflex is een bescheiden club. Maar we sluiten namens onze leden wel de cao voor de branche af. Dat is een wezenlijk onderwerp, dat kan geen enkel bedrijf in de branche zelfstandig regelen. Gezien het grote belang zou je een grotere bijdrage van de leden wensen, zeker als we met elkaar in de toekomst een zelfde dienstbaarheid willen leveren.’

Waar stond de vereniging en waar staat deze nu?
‘De cao en de pensioenen zijn jarenlang de hoofdthema’s geweest voor Kartoflex, en nog steeds zijn dat natuurlijk belangrijke onderwerpen voor de vereniging. KaBeFlex is opgegaan in de Stichting Fonds Collectieve Belangen Kartonnage- en Flexibele Verpakkingen (FCB) en dat is een goed besluit geweest. Kabeflex was een paritair fonds voor opleidingen en trainingen dat tevens activiteiten voor de gehele branche ontplooide, ook voor de zogeheten free riders, terwijl de kosten werden gedragen door de Kartoflex-leden. Onder de bezielende leiding van Henk Schoorl is Kabeflex omgevormd tot de Stichting FCB en worden de activiteiten van daaruit bekostigd. Deze beslaan nu ook een veel breder terrein, denk aan het huidige zeer succesvolle Sectorplan. 

Een ander, heel belangrijk thema is arbo, dat we samen met Koninklijke VNP, de Vereniging Golfkarton en de werknemersorganisaties (middels het Verbond P&K) hebben opgepakt en waarmee we op het gebied van arbeidsveiligheid enorm goede resultaten boeken. Het aantal ongevallen is spectaculair gedaald en veiligheid staat meer dan ooit bovenaan onze gezamenlijke agenda. We zijn afgelopen jaren ook met platforms gaan werken en met name het HR-platform is zeer actief en succesvol. Daar komen zaken uit voort waar het bestuur weer mee aan de slag gaat.

Dit jaar is MVO een belangrijk thema geworden. We zijn samen met Bureau Berenschot een succesvolle pilot gestart voor de collectieve invoering van ISO 26000. Onlangs tijdens de Algemene Leden Vergadering hebben de eerste bedrijven hun zelfverklaring gepresenteerd en ik hoop dat begin volgend jaar het tweede project van start kan gaan met een nieuwe groep Kartoflex-leden.

Wat verder is veranderd binnen de vereniging, is dat de vertegenwoordiging namens de secties wat minder expliciet is geworden. Dit komt deels doordat een aantal secties als zodanig niet meer zelfstandig actief is.’

Zijn er bestuurlijke gebeurtenissen uit de afgelopen jaren die je speciaal zijn bijgebleven? 
‘Het honderdjarig jubileum van Kartoflex in 2006 en dus het moment dat we koninklijk werden, was een bijzondere mijlpaal voor de vereniging. Ik denk ook aan gezichtsbepalende mensen uit die tijd, zoals Herman Voskamp, secretaris van Kartoflex. Het was een schok, toen hij in 2006 plotseling overleed. Hij was een markante persoonlijkheid die in de branche zeer gerespecteerd werd. Dat geldt ook voor Mans Lejeune, oprichter van Bureau Le Jeune dat het secretariaat voor Kartoflex verzorgt. Mans Lejeune overleed vier jaar geleden. Hij was een buitengewoon aimabel man met een enorm charisme, maar speelde bovenal een zeer belangrijke rol als het gaat om het professionele verenigingsmanagement. Ik noemde daarnaast al Henk Schoorl. De overgang van Kabeflex naar FCB is zijn verdienste. Het is mooi dat hij als bestuurder nog steeds betrokken is bij zijn geesteskind.’

Hoe kijk je naar de toekomst van Kartoflex?
‘Als ik naar het secretariaat kijk, dan is dat professioneel geregeld. Ook over de vereniging maak ik me geen zorgen. Het ledenbestand is stabiel. Af en toe komen er nieuwe leden bij, bedrijven die al wel onder de werkingssfeer van de cao vielen en de voordelen van een lidmaatschap zijn gaan inzien. Het Sectorplan is een geweldig succesverhaal, met name de vitaliteitschecks. De instroom van nieuwe medewerkers mag nog meer aandacht krijgen. Dat onderwerp staat bij het bestuur, bij de Stichting FCB en het HR-platform op de agenda.

Wat het bestuur betreft, stel ik vast dat de basis smaller wordt. Het is niet zo dat de vereniging omvalt, maar met het oog op de continuïteit en de verjonging zou het goed zijn als zich nieuwe bestuursleden melden.’

Wat gaat je zelf doen? Van je pensioen genieten of blijf je bij de branche betrokken?
‘Formeel waren zowel Vic Acket als ikzelf sinds begin dit jaar adviseur bij Acket (directeur-eigenaar Vic Acket droeg begin dit jaar het stokje over aan zijn zoon Tom Acket) en hebben we onze dagelijkse betrokkenheid in de loop van 2015 afgebouwd. Ik ga niet met pensioen en heb nog een heleboel pijlen op mijn boog. Zo blijf ik voorzitter van de International Packaging Group, een internationale vereniging van ruim twintig vouwkartonnageproducenten waaronder Acket. Verder ga ik me bezighouden met informal investment om zo starters of groeiende ondernemers in de Nederlandse maakindustrie verder te helpen. Ook privé krijg ik meer tijd voor mijn bestuursfuncties in het verenigingsleven en ik ga weer klassieke rally’s rijden. 

Ik kijk met veel voldoening terug op mijn tijd bij Kartoflex en heb me altijd met overtuiging en voor de volle honderd procent ingezet. Ik hoop dat toekomstige bestuurders met dezelfde passie en met hetzelfde plezier aan de slag gaan, in het belang van henzelf en van de branche.’