Afscheid van twee markante bestuursleden

Op 29 november 2018 nam Kartoflex afscheid van twee bestuursleden: voorzitter Peter Klein Sprokkelhorst en bestuurslid Wouter Veenis. Twee markante persoonlijkheden die zich altijd met veel enthousiasme hebben ingezet voor de vereniging. Beide mannen kijken met plezier terug op hun tijd in het Kartoflex-bestuur. En, wellicht belangrijker, met vertrouwen naar de toekomst.

Peter Klein Sprokkelhorst was 41 jaar werkzaam (waarvan 26 jaar als directeur) bij Smurfit Kappa Zedek in Deventer, gespecialiseerd in golfkarton voor verpakkingen en displays. “Ik heb mijn hele leven besteed aan papier en karton. Ik heb een groot bedrijf kunnen bouwen, heb bedrijven gekocht, ben Europa in gegaan: het was een mooie tijd.”

In 2008 ging Peter met de VUT. Hij pakte toen de voorzittershamer op van de Raad van Commissarissen van Coldenhove Papier in Eerbeek. “Ik vond het mooi om na converting een verdiepingsslag te maken door in het maakproces van papier en karton te duiken.” Toen hij ook werd gevraagd om bij Kartoflex voorzitter te worden, hoefde hij niet lang na te denken. Met Smurfit Kappa Zedek was hij al jaren lid van Kartoflex.

Tijdens de eerste bijeenkomst hoorde Peter plotseling iemand achter zich. “’Hé Peter! Ken je me niet meer?’ Die stem herkende ik uit duizenden. Wouter Veenis, een jeugdvriend met wie ik op de MTS zat in Amsterdam.”

Kartonjongens en zakkenplakkers
Scheidend bestuurslid Wouter Veenis, oud-DGA van Bakker & Molenaar Verpakkingen B.V. in Westzaan, zit al meer dan 30 jaar in het bestuur van Kartoflex. “Ik heb de fusiebijeenkomst nog meegemaakt van de VKF en Uniflex, de kartonjongens en de zakkenplakkers,” memoreert hij. “Dat was in 1984, in het Hilton hotel in Amsterdam. Ik werd in 1988 voorzitter van de Sectie Papierwaren van Kartoflex, dus kwam ik automatisch in het bestuur. De leden waren toen nog hoofdzakelijk DGA’s. We organiseerden mooie feesten met elkaar.”

Peter en Wouter hebben Kartoflex zien uitgroeien tot een volwassen organisatie. Wouter: “Kartoflex is altijd een goeie club geweest, met goede bestuurders die er echt voor de leden zijn. Bij andere verenigingen zie je bestuursleden die er voor zichzelf zitten, die voelen zich God. Maar je bent er voor je leden, daar betalen ze voor. Ik ben tien jaar penningmeester geweest bij Kartoflex en dat heb ik altijd met plezier gedaan. Mijn lol was altijd om geen contributieverhogingen door te voeren en dat is me best goed gelukt.”

Pensioenfonds met half miljard euro
Wat ook goed gelukt is, is om het pensioenfonds van Kartoflex onder te brengen bij het Pensioenfonds voor de Grafische Bedrijven (PGB). Peter: “We hadden een eigen pensioenfonds maar dat moest per 1 januari 2012 elders ondergebracht worden. Het was een flinke klus om uit te vogelen bij welk pensioenfonds we ons half miljard euro wilden onderbrengen. Dat werd het PGB. We hebben een aantal emotionele bijeenkomsten moeten organiseren om onze keuze voor het PGB aan de leden uit te leggen. We hebben echt een goede deal kunnen sluiten. Net op tijd; als we een halfjaar later waren geweest, had dat veel geld gekost.”

Waar Peter nog meer trots op is? “Ik heb getracht de organisatie open en transparanter te maken. Ik wilde een informele club met een sociaal-emotionele samenhang, met betrokken ondernemers die actief samenwerken op onderwerpen als cao, HR en milieu. Ik wilde een collegiaal, informeel bestuur met korte lijnen naar de leden. Kartoflex is er voor en door ondernemers. Daar heb ik me voor ingezet en volgens mij is het gelukt. Het is een leuke club.

Compleet pakket
Peter heeft er veel vertrouwen in dat Kartoflex nog verder groeit. “Er komen nog tien, vijftien bedrijven bij, let maar op.” Zeker vanuit de grafische industrie verwacht Peter een toename van bedrijven die zich bij Kartoflex aansluiten. “KVGO kan ondernemers maar gedeeltelijk helpen want hun focus ligt op het grafisch proces en dat is maar een deel van je onderneming. Daar heb je als ondernemer niet genoeg aan. Kartoflex levert toegesneden diensten voor je fabriek. Het gaat over stansen en vouwplakken, over de logistieke afhandeling en over veiligheid, over arbo, over milieu, over voedselveiligheid: alles. Tel daarbij op, de branchespecifieke RIE, de platformbijeenkomsten, collectieve korting bij VGZ: we bieden echt een compleet pakket.”

Wouter knikt instemmend. “Kartoflex is een goed georganiseerde club. We zijn klein maar ook snel en flexibel met korte lijntjes. We hebben een goed beroepsleger, mede dankzij Lejeune Association Management. Als je een probleem hebt, bel je Kartoflex en dan komt er meteen iemand naar je bedrijf om je te helpen. En neem nou zo’n initiatief als we die safety checkers, dat is toch uniek? Dat ervaren mensen uit de branche collega-bedrijven helpt met arbo, om niet, dat is toch bijzonder?”

Tijd voor een jongere voorzitter
Hoe leuk het ook was, na negen jaar voorzitterschap vindt Peter het mooi geweest. “Ik nam in 2009 het voorzitterschap over van Henk Schoorl. Die was toen 72. Ik weet nog dat ik toen dacht: als ik zo oud ben, ben ik al gestopt. Nu ben ik 73, ik ben dus te lang gebleven.”

De reden: het was niet eenvoudig om een opvolger te vinden. Peter: “Je kunt je wel elke keer weer richten tot gepensioneerden maar het wordt tijd dat er een jonger iemand voorzitter wordt. Het probleem is dat je het als ondernemer nu veel drukker hebt dan ik pakweg dertig jaar geleden. Alles gaat veel sneller, het werk is intensiever. En als je dan ook nog een gezin hebt met kinderen en je vrouw werkt ook, dan begrijp ik dat het moeilijk is om tijd vrij te maken voor het voorzitterschap van een actieve vereniging als Kartoflex.”

In Bauke van der Molen Kuipers zien Peter en Wouter een uitstekende opvolger. Peter: “Hij heeft al eerder in het bestuur gezeten, dus hij kent de mensen.” Als Peter Bauke in één woord moeten omschrijven noemt hij hem daadkrachtig. “Bovendien is hij jonger en zal meer energie hebben dan ik,” voegt hij er met een knipoog aan toe.

Veiligheid wordt Baukes grootste uitdaging, daarover zijn Peter en Wouter het eens. “Mensen zijn meer onachtzaam, werken minder veilig,” zegt Peter. “Dat zie je niet alleen bij Kartoflex, dat gebeurt overal in fabrieken. Je instrueert je mensen en toch doen ze iets anders. Het is geen onwil, mensen zijn onnadenkend. Het zit in menselijk gedrag, dus daar moeten we meer mee doen. Er is al veel gedaan en geïnvesteerd, maar het moet ondernemers duidelijk worden dat investeren in veiligheid iets is dat je moet blijven herhalen.”

Verplichte safety checks voor alle leden
Peter: “Ik heb Bauke aanbevolen om zeer lastig te worden. Dat is echt nodig. We hebben ook afgesproken dat het niet meer vrijwillig is – je hoeft niet te doen wat wij zeggen maar je moet wél de veiligheidsprotocollen volgen. Als je dat niet doet, pas je niet in de club. Je haalt dan de Kartoflex-gemiddelden naar beneden. Dan lopen we het gevaar dat het convenant met de Arbeidsinspectie wordt opgezegd, en daar hebben we allemaal last van.”

Na vijfenvijftig jaar neemt Peter nu echt afscheid van de branche. Hij zal zich niet vervelen; Peter heeft acht kleinkinderen, roeit drie keer in de week, werkt graag in de tuin, tekent en schildert.

Wouter verdwijnt nog niet helemaal uit beeld. Hij stopt als bestuurslid van Kartoflex maar hij zit nog in de sectorraad PGB, is penningmeester bij FCB (Fonds Collectieve Belangen) en bestuurslid bij Papierrecycling Nederland en is alweer uitgenodigd om aan tafel te komen zitten bij de nieuwe cao-onderhandelingen. “Ik kan goed optellen en aftrekken, delen en vermenigvuldigen,” lacht hij. “Bovendien vind ik het nog leuk om te doen. Toen ik nog ondernemer was kreeg ik weleens te horen ‘Hé joh, bemoei je met je eigen zakkenplakkerij.’ Daar ben ik los van, ik heb die tent zes jaar geleden verkocht. Nu ben ik wat neutraler en dan wordt het nog leuker om collega-ondernemers te helpen.”